สวัสดีค่ะชาว Pantip ทุกๆคน ตอนนี้หนูเรียน คบ. 5 ปี เอกภาษาอังกฤษ อยู่ที่มหาลัยเล็กๆแห่งหนึ่ง
ในกรุงเทพค่ะ หนูเรียนอยู่ปี 3 แล้ว แต่ล่าสุด ปี 3 เทอม 2 นี้ หนูดร้อปเรียนเพราะป่วยหนักมาก ทั้งๆที่ตอนแรกหนูทนและอึดมาก
เพราะเป็นเด็กค่อนข้างตั้งใจเรียน เกรด 3 กว่าตลอด แต่ร่างกายหนูมันไม่ไหวเป็นเกี่ยวกับระบบทางเดินปัสสาวะที่ไม่หายขาด ลามไปช่องคลอด
ดื้อยาฆ่าเชื้อ ปัสสาวะบ่อย บร้าๆๆ บวกกับความเครียดและภาวะจิตตกหลายๆอย่าง จนคุณหมอบอกว่าเสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้าได้ง่ายๆ
อันที่จริงหนูก็เป็นแหละแต่อาศัยความร่าเริงเข้าสร้างภาพให้คนอื่นๆสบายใจ จนล่าสุดคุณแม่หนูเลยขอร้องว่า อย่าฝืนนะ ดร้อปไปรักษาตัว
ที่ต่างจังหวัดกับคุณย่า แล้วเทอมหน้าค่อยมาเรียนใหม่ จบช้าก็ได้ร่างกายและจิตใจเราสำคัญสุด
แต่ก็อย่างว่าแหละค่ะ เราเป็นเด็กเรียนน่ะ เสียงฮือฮาก็ตามมาที่เดียว และเราก็ชอบเก็บเอามาคิด
คำพูดของคนอื่น เบื่อสังคมไทยตรงนี้แหละค่ะ ที่ชอบตีขอบและมองว่ามันเป็นสิ่งเลวร้าย ยอมรับว่าได้ภาษาอังกฤษ เพราะความชอบล้วนๆ
ได้ด้วยตัวเองจากการชอบนักร้องฝรั่ง ชอบฟังเพลง บร้าๆ หลายคนบอกหนูสำเนียงดีนะ เสียงตอนพูดภาษาอังกฤษโอเคเลย
แถมหนูยังติ่งทั่วราชอาณาจักร สนใจภาษาจีน พักนี้ฟังเกาหลีรู้เรื่อง โดยไม่ดูซับ (ประโยคที่ใช้กันบ่อยๆ) พอพูดบ้าๆบอๆได้
และก็ชอบดูอนิเมะ ญี่ปุ่นมากก ฟังเพลงญี่ปุ่น จนชอบไปหมด ตั้งแต่แรกก็ไม่ได้อยากเป็นครู แต่ตอนนั้นแค่อยากอยู่ใกล้กับแม่
และขอได้เรียนภาษาอังกฤษก็พอ แถมหนูก็ชอบเขียนนิยายมาก ชอบเขียนพรรณา มองโลกต่างจากคนอื่นๆ เป็นตัวของตัวเอง
ไม่ชอบกรอบ หรือการตัดสินใจแทนหนู หนูค่อนข้างติสแตก และก็ชอบไรเกี่ยวกับศิลปะและภาษามากๆ
แต่หนูอ่ะ มากลางทางแล้วถึงแม้จะดร้อปรักษาตัวตอนนี้ อย่างไงหนูก็ต้องเรียนให้จบ
อันที่จริง ให้หนูเป็นครูก็ได้เพราะชอบเด็ก แต่ถ้าเอาจากใจจริงๆ คือ หนูมีฝันว่า ทำงานไรก็ได้ ที่ใจเราโอเคอ่ะ ให้มีเงินได้ไปเมืองนอกได้บ้าง
ทำงานใช้ความคิดและพรสวรรค์ของตัวเองที่พอจะมีบ้าง เช่น แปลหนังสือ ทำงานบริษัทที่ใช้ภาษา ติดต่อผู้คน
เขียนหนังสือ บร้าๆๆ (ปล. หนูเคยเขียนนิยายลงเว็บ แล้วมียอดวิว 5 -6 หมื่นแบบงงๆ ด้วยค่ะ พวกเขาติดตามหนูและชอบผลงานหนู
แต่สุขภาพหนูไม่ค่อยจะเอื้ออำนวยเท่าไหร่ ) หนูได้หมดเลย ที่เกี่ยวกับภาษาหรือเขียนหนังสือ หนูพอจะมีโอกาสนั้นไหม
ถ้าจบ คบ. รบกวนช่วยให้คำแนะนำหน่อยนะคะ หนูแค่อยากมีเงินเดือน
เลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ มีเงินซื้อเครื่องสำอางของที่อยากได้ ไปเมืองนอกปลีกหนีจากความวุ่นวาย ทำงานที่เราถนัด
มันพอจะเป็นไปไดไหม ถ้าหนูมีความรู้และความสามารถ ตอนนี้หนูจะพยายามดูแลตัวเอง
และมีชีวิตต่อไป ความฝันหนูคือ ทำงานที่ตัวเองชอบ ใช้ภาษาหลากหลาย ใช้ชีวิตชิคๆ แบบไม่ต้องใส่ชุดที่เนี๊ยบตั้งแต่หัวจรดเท้า
หนูน่ะ ถ้าหายดีแล้ว ก็จะเดินตามฝันของตัวเอง แต่ไม่รู้จะมีโอกาสไหม ? อย่างไงรบกวนผู้รู้ และ คนใจดีทั้งหลายให้คำแนะนำด้วยนะค่ะ
ช่วงที่คนเปื่อยพักรักษาตัว ก็จะพยายามพัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ นี่ชอบถึงขนาด คุยภาษาอังกฤษใส่กระจก
เหมือนคนบ้า เพราะไม่มีใครให้พูดด้วยค่า แถมตอนนี้ก็อยากลองเขียนหนังสือให้กำลังใจคนนั้นนี่ฝันไปทั่ว แต่ก็มองไม่เห็นลู่ทางเลย
ว่าควรจะก้าวไปตรงไหน ? ใครพอแนะนำได้ รบกวนด้วยนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่าา ขอบคุณจริงๆ ขอให้มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงกันทุกคนนะคะ #ยิ้มหวาน
เรียน ครุศาสตร์ ภาษาอังกฤษ แต่ไม่อยากเป็นครูทำงานด้านภาษาที่ไหนได้บ้างค่ะ
ในกรุงเทพค่ะ หนูเรียนอยู่ปี 3 แล้ว แต่ล่าสุด ปี 3 เทอม 2 นี้ หนูดร้อปเรียนเพราะป่วยหนักมาก ทั้งๆที่ตอนแรกหนูทนและอึดมาก
เพราะเป็นเด็กค่อนข้างตั้งใจเรียน เกรด 3 กว่าตลอด แต่ร่างกายหนูมันไม่ไหวเป็นเกี่ยวกับระบบทางเดินปัสสาวะที่ไม่หายขาด ลามไปช่องคลอด
ดื้อยาฆ่าเชื้อ ปัสสาวะบ่อย บร้าๆๆ บวกกับความเครียดและภาวะจิตตกหลายๆอย่าง จนคุณหมอบอกว่าเสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้าได้ง่ายๆ
อันที่จริงหนูก็เป็นแหละแต่อาศัยความร่าเริงเข้าสร้างภาพให้คนอื่นๆสบายใจ จนล่าสุดคุณแม่หนูเลยขอร้องว่า อย่าฝืนนะ ดร้อปไปรักษาตัว
ที่ต่างจังหวัดกับคุณย่า แล้วเทอมหน้าค่อยมาเรียนใหม่ จบช้าก็ได้ร่างกายและจิตใจเราสำคัญสุด
แต่ก็อย่างว่าแหละค่ะ เราเป็นเด็กเรียนน่ะ เสียงฮือฮาก็ตามมาที่เดียว และเราก็ชอบเก็บเอามาคิด
คำพูดของคนอื่น เบื่อสังคมไทยตรงนี้แหละค่ะ ที่ชอบตีขอบและมองว่ามันเป็นสิ่งเลวร้าย ยอมรับว่าได้ภาษาอังกฤษ เพราะความชอบล้วนๆ
ได้ด้วยตัวเองจากการชอบนักร้องฝรั่ง ชอบฟังเพลง บร้าๆ หลายคนบอกหนูสำเนียงดีนะ เสียงตอนพูดภาษาอังกฤษโอเคเลย
แถมหนูยังติ่งทั่วราชอาณาจักร สนใจภาษาจีน พักนี้ฟังเกาหลีรู้เรื่อง โดยไม่ดูซับ (ประโยคที่ใช้กันบ่อยๆ) พอพูดบ้าๆบอๆได้
และก็ชอบดูอนิเมะ ญี่ปุ่นมากก ฟังเพลงญี่ปุ่น จนชอบไปหมด ตั้งแต่แรกก็ไม่ได้อยากเป็นครู แต่ตอนนั้นแค่อยากอยู่ใกล้กับแม่
และขอได้เรียนภาษาอังกฤษก็พอ แถมหนูก็ชอบเขียนนิยายมาก ชอบเขียนพรรณา มองโลกต่างจากคนอื่นๆ เป็นตัวของตัวเอง
ไม่ชอบกรอบ หรือการตัดสินใจแทนหนู หนูค่อนข้างติสแตก และก็ชอบไรเกี่ยวกับศิลปะและภาษามากๆ
แต่หนูอ่ะ มากลางทางแล้วถึงแม้จะดร้อปรักษาตัวตอนนี้ อย่างไงหนูก็ต้องเรียนให้จบ
อันที่จริง ให้หนูเป็นครูก็ได้เพราะชอบเด็ก แต่ถ้าเอาจากใจจริงๆ คือ หนูมีฝันว่า ทำงานไรก็ได้ ที่ใจเราโอเคอ่ะ ให้มีเงินได้ไปเมืองนอกได้บ้าง
ทำงานใช้ความคิดและพรสวรรค์ของตัวเองที่พอจะมีบ้าง เช่น แปลหนังสือ ทำงานบริษัทที่ใช้ภาษา ติดต่อผู้คน
เขียนหนังสือ บร้าๆๆ (ปล. หนูเคยเขียนนิยายลงเว็บ แล้วมียอดวิว 5 -6 หมื่นแบบงงๆ ด้วยค่ะ พวกเขาติดตามหนูและชอบผลงานหนู
แต่สุขภาพหนูไม่ค่อยจะเอื้ออำนวยเท่าไหร่ ) หนูได้หมดเลย ที่เกี่ยวกับภาษาหรือเขียนหนังสือ หนูพอจะมีโอกาสนั้นไหม
ถ้าจบ คบ. รบกวนช่วยให้คำแนะนำหน่อยนะคะ หนูแค่อยากมีเงินเดือน
เลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ มีเงินซื้อเครื่องสำอางของที่อยากได้ ไปเมืองนอกปลีกหนีจากความวุ่นวาย ทำงานที่เราถนัด
มันพอจะเป็นไปไดไหม ถ้าหนูมีความรู้และความสามารถ ตอนนี้หนูจะพยายามดูแลตัวเอง
และมีชีวิตต่อไป ความฝันหนูคือ ทำงานที่ตัวเองชอบ ใช้ภาษาหลากหลาย ใช้ชีวิตชิคๆ แบบไม่ต้องใส่ชุดที่เนี๊ยบตั้งแต่หัวจรดเท้า
หนูน่ะ ถ้าหายดีแล้ว ก็จะเดินตามฝันของตัวเอง แต่ไม่รู้จะมีโอกาสไหม ? อย่างไงรบกวนผู้รู้ และ คนใจดีทั้งหลายให้คำแนะนำด้วยนะค่ะ
ช่วงที่คนเปื่อยพักรักษาตัว ก็จะพยายามพัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ นี่ชอบถึงขนาด คุยภาษาอังกฤษใส่กระจก
เหมือนคนบ้า เพราะไม่มีใครให้พูดด้วยค่า แถมตอนนี้ก็อยากลองเขียนหนังสือให้กำลังใจคนนั้นนี่ฝันไปทั่ว แต่ก็มองไม่เห็นลู่ทางเลย
ว่าควรจะก้าวไปตรงไหน ? ใครพอแนะนำได้ รบกวนด้วยนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่าา ขอบคุณจริงๆ ขอให้มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงกันทุกคนนะคะ #ยิ้มหวาน